Ey ogul, artik Bey’sin!
Bundan sonra
öfke bize, uysallik sana.
Güceniklik bize, gönül almak sana.
Suçlamak bize, katlanmak sana.
Acizlik bize, hosgörmek sana.
Anlasmazliklar bize, adalet sana.
Haksizlik bize, bagislamak sana...

Ey ogul, sabretmesini bil,
vaktinden önce çiçek açmaz.
Sunu da unutma;
insani yasat ki devlet yasasin.

Ey ogul, isin agir,
isin çetin, gücün kula bagli.
Allah yardimcin olsun...
Güçlüsün, kuvvetlisin,
akillisin, kelamlisin!
Ama; bunlari nerede,
nasil kullanacagini bilmezsen
sabah rüzgarinda savrulur gidersin.
Öfken ve nefsin bir olup aklini yener.
Daima sabirli, sebatli ve
iradene sahip olasin!
Dünya, senin gözlerinin gördügü gibi
degildir. Bütün bilinmeyenler,
feth edilmeyenler,
görünmeyenler, ancak sen faziletli ve
ahlakli olursan gün isigina çikacaktir.

Ey ogul ! Anani , atani say !
Bereket büyüklerle beraberdir.
Inancini kaybedersen ,
yesilken çöllere dönersin.
Açik sözlü ol ! Her sözü üstüne alma !
Gördügünü görme ! Bildigini bilme !
Sevildigin yere sik gidip gelme !

Ey ogul ! Üç kisiye aci :
Cahil arasindaki alime ,
zenginken fakir düsene,ve
hatirli iken itibarini kaybedene.

Ey ogul! unutma ki,
yüksekte yer tutanlar,
asagidakiler kadar emniyette degildir.
Hakliysan mücadeleden korkma !...

ALINTIDIR