Bazen ölüler yurdu korur,bazi da saglar;
Göz nuru karismazsa sahadet kani aglar,

Yoksullugun ufkunda erirken bile magrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hosnutsun ,egilmis okuyorsun ,yaziyorsun;
Ey terli alin,ey Günesin öptügü insan.

Söhret aramaz,sân aramaz,nâm aramazsin;
Cemiyetin omzunda da yokmus kadar azsin;

Ilmin sesi haykirmaz:Ilim sarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykirmayarak gizli seversin,
Kalmissa eger,ömrümü RABBIM sana versin.

                  Ahmet GÜNER.